Pim en Pom blijven samen
Mies Bouhuys
Amsterdam; De Bezige Bij, 1959
18 x 10,5 cm
Fiep heeft voor dit omslag het vloerkleed met daarop de poezenmand met Pim en Pom sterk vereenvoudigd en van elke vorm van perspectief ontdaan. Het waren juist deze kenmerken die haar werk grafisch zo sterk maken. Ook Pim en Pom zien er in zekere zin heel onnatuurlijk uit: ze hebben een te korte staart, ellipsvormig hoofd, korte pootjes, geen bekje en hun neus is een stip die ter hoogte van hun ogen zit. Ondanks hun wonderlijke uiterlijk hebben Pim en Pom altijd een grote aaibaarheidsfactor gehad en zijn ze direct herkenbaar als echte Fiep-poezen. De avonturen van de twee katten in Het Parool hadden een trouwe schare fans, die erg meeleefden. Dat bleek bijvoorbeeld toen Mies een verhaaltje schreef over Pom die zoek was en door Pim weer werd teruggevonden in een kelder die op slot zat. De volgende dagen ontving Mies cadeautjes en kaarten van lezers die blij waren dat Pom weer heelhuids terug was.
